라틴어 문장 검색

superbos autem praecipue delendos cum justus interim exstinctis pravis motibus in corpore quasi incorporeus remaneat.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 1:4)
et velut incorporeus in corpore, superferebatur diluvio, non absorbebatur;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 7:9)
corpus quidem gerens quasi in arcae positus interno, sed qui corpus ipsum, insuperabilis passionibus, quasi incorporeus, in medio tantorum motuum gubernaret.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 7:10)
cum osculo, quoniam id rei publicae conducebat, bonae spei iam plenus, sufficientia praebuit alimenta, et quibusdam propinquis suis ad obsidum vicem relictis, abscessit, captivos (ut spoponderat) redditurus, quos primis turbarum exordiis rapuit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 16:1)
Pariter ergo consilium de omnibus haberetis, pariter moderaremini quid thesaurizandum esset in caelo, quid ad vitae huius sufficientiam vobis et vestris vestroque filio relinquendum, ne aliis esset refectio, vobis autem angustia.
(아우구스티누스, 편지들, 60. (A. D. Epist. CCLXII) Dominae Religiosissimae Filiae Ecdiciae Augustinus In Domino salutem 8:6)
VETUS atque perpetua quaestio inter nobilissimos philosophorum agitata est, corpusne sit vox an incorporeum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XV 2:1)
quod etiam secundum sensum philosophanti sumi possit probatio quod sint entia et substantiae separatae et incorporeae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 369:18)
prope est ut possit etiam emanare in origine sua a substantia incorporea.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 369:20)
Hace autem sunt qalitates, quantitates, formae, magnitudines, parvitates, aequalitates, habitudines, actus, dispositiones, loca, tempora et quicquid adunatum quodammodo corporisbus invenitur, quae ipsa quidem natura incorporea sunt et inmutabili substantiae ratione vigentia, participatione vero corporis permutantur et tactu variabilis rei in vertibilem inconstantiam transeunt Haec igitur quoniam, ut dictum est, natura inmutabilem substantiam vimque sortita sunt, vere proprieque esse dicuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:4)
Atqui haec sunt quae adipisci homines uolunt eaque de causa diuitias, dignitates, regna, gloriam uoluptatesque desiderant quod per haec sibi sufficientiam, reuerentiam, potentiam, celebritatem, laetitiam credunt esse uenturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:15)
Taceo, quod naturae minimum, quod auaritiae nihil satis est. Quare si opes nec summouere indigentiam possunt et ipsae suam faciunt, quid est quod eas sufficientiam praestare credatis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:36)
— Atqui uideo, inquam, nec opibus sufficientiam nec regnis potentiam nec reuerentiam dignitatibus nec celebritatem gloria nec laetitiam uoluptatibus posse contingere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:3)
— Igitur sufficientiae potentiaeque una est eademque natura.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:12)
— Addamus igitur sufficientiae potentiaeque reuerentiam, ut haec tria unum esse iudicemus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:16)
— Atqui illud quoque per eadem necessarium est, sufficientiae, potentiae, claritudinis, iucunditatis nomina quidem esse diuersa, nullo modo uero discrepare substantiam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:26)

SEARCH

MENU NAVIGATION